Polskie pustkowia Wiki
Advertisement
Homunkulus
Inne nazwy: Nadludzie, Takwin (تكوين‎)
Obszar na którym występuje: Polskie Pustkowia
Szacowana populacja: 13
Główne skupiska populacji: Żarnowiec, Suchorzów
Cechy charakterystyczne:
  • Inteligentne
  • Zdolność do regeneracji tkanek
  • Wyczulony węch, słuch i wzrok
  • Wzmocniony szkielet
  • Brak zmysłu dotyku
  • Nie odczuwają emocji
  • Wrogo nastawiona wobec: Ludzie
    Przyjaźnie nastawiona wobec: Mutanci
    Homunkulus
    Wysokość: do 2 m
    Waga: kilkadziesiąt kg
    Nastawienie: wrogie lub neutralne
    Występowanie: ???
    Zagrożenie (0-5): 5, mogą używać broni
    Szacowana populacja: 13

    Homunkulusy (łac. homunculus – człowieczek, arab. تكوين‎ - Takwin) to rasa sztucznie stworzona przez Zero. Chude humanoidy o podłużnym, pomarszczonym ciele, bardzo widocznych żyłach, bez włosów ani oznak przynależności do jakiejkolwiek płci. Łączą w sobie ludzką inteligencję, siłę mutanta, regenerację ghula, zmysły zwierzęcia, a do tego wszystko wielokrotnie przewyższają znane wspomnianym rasom standardy. To sztuczna forma życia, w zamyśle byt doskonały, umożliwiający wykreowanie nowego świata. Nie są jednak tak idealne, jak mogłoby się wydawać. Coś, co próbowali osiągnąć średniowieczni alchemicy. Wewnątrz ma sztucznie wyhodowane narządy wewnętrzne i metalowo wzmacniany szkielet. Zero chciał zasiedlić nimi planetę po uprzednim oczyszczeniu jej za pomocą mutantów. Sam siebie przerobił na homunkulusa, dzięki czemu jest najdłużej żyjącą postacią w uniwersum. Homunkulusy mają jedną zaletę, która może okazać się wadą - nie posiadają zmysłu dotyk.

    Znani przedstawiciele rasy[]

    W opowiadaniach pojawia się piątka:

    Pozostałych osiem lub dziewięć (Pierwszy, Drugi, Trzeci, Czwarty, Szósty, Siódmy, Dziewiąty, Jedenasty i być może Trzynasty) na pewno istnieją, tylko nie pojawili się jeszcze w opowiadaniach.

    Geneza[]

    Wątek homunkulusów jest inspirowany mangą Fullmetal Alchemist (gdzie była ukazana ich zdolność regeneracji nawet ze śmiertelnych ran), ale oczywiście z wyłączeniem elementów magicznych. Historycznie pierwsze wzmianki w literaturze o homunkulusach pojawiały się w renesansie. Wierzono, że są to miniaturowi ludzie, których sztucznie próbowali uzyskać alchemicy, szczególnie arabscy. Miały być czymś na kształt golema, ale z inteligencją (według Goethego wykazywali się wysokim poziomem inteligencji) i wolną wolą. Ich celem często bywało zostanie człowiekiem. Na przełomie XVII i XVIII wieku pojawił się pogląd wskazujący na to, że każdy kiedyś był homunkulusem - miniaturą człowieka znajdującą się w plemniku. Teoria ta była z góry skazana na porażkę (dziś wiemy o embrionach).

    Advertisement