Rorsarch (postać)

Template:Infobox character

Rorsarch, główny protagonista Trylogii Rorsarcha. Pojawia się po raz pierwszy w opowiadaniu Cywilizacja, pięć lat po Wojnie. Przedtem podróżował przez Świecące Pustkowia. Przetrwał konflikt nuklearny w krakowskim schronie, do którego przyjechał z Gdańska. Z wykształcenia lekarz oraz neuroinformatyk, pracował pod przewodnictwem doktora Steinmana nad wszczepami neuronowymi a później nad przeszczepami ludzkich mózgów do humanoidalnych robotów. Kiedy odkrył skąd brane są mózgi do badań, uciekł do Krakowa, skąd chciał wydostać się poza granice Wspólnoty Siedmiu. Przemierzał Polskie Pustkowia, pomagając jego mieszkańcom i Federacji. Poszukiwał Dumy Tuska, schronu w którym mógł przebywać dr Steinman, którego postanowił zabić za to co zrobił przed Wojną. Brał udział w kilku bitwach, a podczas Bitwy o Warszawę spotkał swojego przeciwnika.

Życiorys

Przed Wojną

Nie są znane jego dokładne losy przed Wojną, kiedy miał dziewięć lat dokonywał kradzieży w osiedlowym sklepiku, jednak został przyłapany. Jako dziesięciolatek postanowił zostać lekarzem, po obejrzeniu serialu "Dr. House". Rok później, w dniu swoich urodzin wylądował na pogotowiu, po tym jak spadł z roweru i złamał nogę. Otrzymał wtedy żółtego pingwinka od dyżurnego lekarza. Jako piętnastolatek prowadził początkowo huczne życie, jednak wtedy zobaczył zepsucie drążące polską młodzież i postanowił wrócić do swoich ideałów sprzed kilku lat. Wtedy też odkrył, że potrafi nad chwilę stracić nad sobą panowanie, co zaskutkowało niemal śmiercią starszego od niego chłopaka. Od tego czasu zaczął starać się panować nad swoimi emocjami. Ciężko pracował aby dostać się na wymarzone studia - medycynę. Starał się żyć według własnych zasad, często sprzecznych ze środowiskiem w którym przebywał. W liceum po raz pierwszy spotkał się z dr Steinmanem, co poskutkowało wybraniem kierunku neurobiologicznego na studiach medycznych. Na studiach został spostrzeżony przez Steinmana i współpracował z nim nad wszczepami cybernetycznymi. Został neuroinformatykiem i pracował nad projektem, w którym chciano połączyć ludzki móżg z robotem. Nieświadomy tego, że organy były pobierane bez zgody dawców, współpracował ze Steinmanem. 3 grudnia roku 0 (2039), znalazł dokumenty, w których opisane były egzeukcje więźniów i dręczony wyrzutami sumienia, postanowił uciec. Dowiedział się też o czynnym udziale Steinmana w tej sprawie, co poskutkowało chęcią zemsty w późniejszym okresie. Następnego dnia wyjechał do Krakowa, skąd chciał wydostać się poza granice Wspólnoty Siedmiu. Wylot miał początkowo nastąpić piątego grudnia, jednak z powodu śnieżycy, lot przełożono na kolejny dzień. Wojna zastała go siedzącego w barze Krzysztofa. Razem z nim dotarł do schronu KRA-01, gdzie spędził kolejne trzy i pół roku.

W schronie

Schron KRA-01 został trafiony bezpośrednio ładunkiem jądrowym, który nie eksplodował ale zdołał przebić się do centrum dowodzenia, które odcięto od reszty schronu. Początkowo jak każdy mieszkaniec, pomagał w naprawie ścian, a następnie zgłosił się do szpitala, jako lekarz.

Po opuszczeniu schronu

Najprawdopodobniej opuścił schron w lipcu roku 4 (2043), po czym udał się na Świecące Pustkowia. Brał tam udział w Świętej Krucjacie, zakończonej Bitwą o Babilon po stronie Barbarzyńców. Następnie udał się na Polskie Pustkowia, do Radomia.

Cywilizacja

Rorsarch przybywa do Radomia 23 września roku 5 (2044). Spotkał tam Szeryfa, któy zlecił mu poznanie losów oddziału zwiadowców wysłanego do pobliskiej fabryki zupek chińskich. Zetknął się tam z podszywającymi się pod Kult Dnia Wielkiej Włóczęgi najemnikami, których zabił, współpracując z ocalałym zwiadowcą. Zdobył wtedy AK-47. Następnie wyruszył do Starachowic, aby spotkać się z przywódcą kultu.. Otrzymał od niego zadanie wyeliminowania pozostałych najemników, którzy psuli dobre imię kultu. W drodze do Ostrowca, natknął się na bimbrownika, który poprosił go o pomoc w walce z kretami, które napadły na jego piwnicę i upiły się bimbrem. Po odebraniu zapłaty (butelki bimbru), dotarł do Ostrowca i przy pomocy kultystów, rozprawił się z najemnikami. Powrócił do Radomia, gdzie nastał kryzys alkoholowy, zażegnany sprowadzeniem Kamila do miasta. Wtedy Szeryf wysłał go do Sandomierza, po przenośną elektrownię termojądrową. Wszedł do schronu w tym mieście poprzez awaryjne wejście, a następnie odkrył, że mieszkańcy schronu zginęli w środku, najprawdopodobniej podczas eksplozji głównego reaktora. Przerażony tym, że stąpa po niewinnych ludzkich szczątkach, zaczął mieć koszmary. Zwrócił reaktor i otrzymał karabin snajperski Dragunow. Wyruszył do Lublina, gdzie chciał znaleźć schron LU-02, z którego miał nadzieję wyciągnąć trochę danych dotyczących Dumy Tuska. Kiedy doszedł do Puław, po raz pierwszy doznał koszmaru z płonącą czarnym płomieniem czaszką. Zarzuciła mu ona bezduszność oraz przypomniała o jego naiwności w stosunku do badań nad mózgami, oraz o pewnej masakrze, której Rorsarch musiał dokonać po wyjściu ze schronu. Krzycząc przez sen, zwrócił na siebie uwagę członkiń Plemienia Lamy. Doprowadziły go przed swoją przywódczynię, która wynajęła najemników, aby zaszkodzili Włóczykijowi. Udaje się z nią do Lublina, gdyż Plemię posiadało kombinezony chroniące przed promieniowaniem. W zamian musiał odnaleźć wizerunek lamy, co mu się udało. W mieście spotkał Pancerniaków, którzy na chwilę przed jego przybyciem opuścili schron. W schronie udało mu się porozmawiać ze Skynetem, gdzie dowiedział się, że 7 grudnia roku 0 (2039) dr Steinman był w warszawskim schronie, jednak nie zdołał dowiedzieć się nic więcej. Wrócił do Radomia, gdzie dowiedział się o karawanach, które zaczynały podróżować między miastami. Zanim zaciągnął się z kolejną, rozprawił się z kretoświniami, groźnymi dla ludzi krzyżówkami genetycznymi. Odwiedził też Starachowice, gdzie przygarnął Komedianta. Wyruszył z karawaną do Łodzi, gdzie został wynajęty do obrony miasta przed atakami Dzikich Kobr i znalezienia ich siedziby. Poszukując kryjówki gangu, po raz pierwszy spotkał Zieloniaka. Siły zbrojne Łodzi rozprawiły się z najeźdźcami a Rorsarch powrócił do Radomia. Wyruszył z kolejną karawaną do Wrocławia, kontrolowanego przez ludzi z rządowego schronu. Otrzymał przepustkę, uprawniającą do pobytu w mieście i włamał się do schronu poprzez umiejscowione poza miastem wejście awaryjne. Nie zdobył tam zbyt wiele wartościowych informacji, jedynie kilka zdań o projekcie nad którym pracował. Dowiedział się o zaginięciu dwóch drużyn komandosów, infiltrujących pobliski kompleks wojskowy. Spotkał tam drużynę Alfa i drużynę Delta, które odkryły, że władze Nowego Wrocławia to przedwojenni nazistowscy szpiedzy. Komediant okazał się psem sierżanta Rokatańskiego, przywódcy drużyny Delta. Rorsarch na własne oczy przekonał się o współpracy władz miasta z nazistami, którzy próbowali zająć zachodnią część Polskich Pustkowii. Wrócił do miasta, gdzie skontaktował się z sierżantem Granitem, zaufanym dowódcą koszar, któremu przekazał plan obalenia nazistowskich marionetek. Powrócił do kompleksu wojskowego a następnie wziął udział w szturmie na budynek rady miasta, który po ataku nazistów przerodził się w Bitwę o Wrocław. Naziści zaatakowali miasto i spalili jego większą część. Po odparciu ich najazdu, Rorsarch został tam jakiś czas, pomagając rannym. Później dołączył się do karawany, zmierzającej do Poznania. Tam przyjął zlecenie pozbycia się rodziny Renescinich, jednak został ogłuszony i porwany do Kutna. Była to siedziba Pancerniaków, którzy za niego zniszczyli część miasta należącą do Renescinich, a on sam spotkał się z generałem Pasztuńskim. Pokazał mu szczątki Terminatora, Rorsarch poznał w tym robotę dr Steinmana. Pozwolonu mu przejrzeć archiwa schronu a następnie wyruszył do Torunia.

==Zima==

Rorsarch przybył do Torunia, leżącego na Mroźnych Pustkowiach, 2 lutego roku 6 (2045). Otrzymał zadanie zbadania Świecia, gdzie miały znajdować się niewystrzelone głowice nuklearne. Otrzymał mieszkanie w mieście i poznał Jerzego, byłego agenta wywiadu. Powoli badał okolicę, co utrudniała ciężka zima. Szukając źródła ciepła, zdobył butle gazowe, które utracił podczas kontaktu ze śniegoszem.