Editing Santocko

Wieś zamieszkana jest przez Arabów przesiedlonych z Niemiec. W latach 70. XXI wieku miejscowość pozostaj jedną z niewielu, które prawie nie odczuły upływu czasu. Znajduje się tu meczet i ratusz. Dominują bliskowschodnie motywy.

Wieś zamieszkana jest przez Arabów przesiedlonych z Niemiec. W latach 70. XXI wieku miejscowość pozostaj jedną z niewielu, które prawie nie odczuły upływu czasu. Znajduje się tu meczet i ratusz. Dominują bliskowschodnie motywy.

==Ratusz==

==Ratusz==

Wcale niemały budynek, łączący w sobie elementy architektury zarówno wschodniej, jak i zachodniej, bardziej nowoczesnej. Nie widzieli jeszcze czegoś takiego. Sprawiał wrażenie nietrwałego, musiał więc zostać wybudowany już po wojnie. Wiele szklanych okien. We wnętrzu pracowali bądź obijali się urzędnicy. Jadąc do góry dało się dostrzec piękne malowidła naścienne przedstawiające głównie zwierzęta, modlących się mężczyzn, często umiejscowionych w bogatych ogrodach. Motywy roślinne przeważały, gdzie niegdzie dało się zauważyć zaskakujące abstrakcyjne motywy geometryczne. Z początku postacie wyglądały prymitywnie, im wyżej się jednak jechało, tym były bardziej realistyczne. Na siódmym piętrze znajdowała się sala [[Ibrahim Laballah|Ibrahima]]. W islamie liczba siedem miała szczególne znaczenie. Pielgrzymi musieli obejść siedem razy Kaabę w Mekce, siedmiokrotnie wykrzykując słowa chwalące Allaha i trzykrotnie obrzucić Szatana siedmioma kamieniami. Mieli też siedem niebios, siedem piekieł, siedem grzechów głównych i siedem aspektów Koranu. Jeśli malowidła po drodze tutaj nazwać pięknymi, to trudno znaleźć odpowiednie słowo na te, które znajdowały się wewnątrz sali. Oślepiająca prawie białość biła ze ścian, na których subtelnie wymalowano idealne kształty. Ibrahima chroniło siedmiu strażników.

Wcale niemały budynek, łączący w sobie elementy architektury zarówno wschodniej, jak i zachodniej, bardziej nowoczesnej. Nie widzieli jeszcze czegoś takiego. Sprawiał wrażenie nietrwałego, musiał więc zostać wybudowany już po wojnie. Wiele szklanych okien. We wnętrzu pracowali bądź obijali się urzędnicy. Jadąc do góry dało się dostrzec piękne malowidła naścienne przedstawiające głównie zwierzęta, modlących się mężczyzn, często umiejscowionych w bogatych ogrodach. Motywy roślinne przeważały, gdzie niegdzie dało się zauważyć zaskakujące abstrakcyjne motywy geometryczne. Z początku postacie wyglądały prymitywnie, im wyżej się jednak jechało, tym były bardziej realistyczne. Na siódmym piętrze znajdowała się sala [[Ibrahim Laballah|Ibrahima]]. W islamie liczba siedem miała szczególne znaczenie. Pielgrzymi musieli obejść siedem razy Kaabę w Mekce, siedmiokrotnie wykrzykując słowa chwalące Allaha i trzykrotnie obrzucić Szatana siedmioma kamieniami. Mieli też siedem niebios, siedem piekieł, siedem grzechów głównych i siedem aspektów Koranu. Jeśli malowidła po drodze tutaj nazwać pięknymi, to trudno znaleźć odpowiednie słowo na te, które znajdowały się wewnątrz sali. Oślepiająca prawie białość biła ze ścian, na których subtelnie wymalowano idealne kształty. Ibrahima chroniło siedmiu strażników.